"Βρίσκει το δρόμο προς τα δίχτυα"
Χρήση:
Χρήση:
Στάνταρ δημοσιογραφοατακάρα που αναφέρεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον σέντρεφόρ της ομάδος.
Ακούγεται συνήθως όταν ο ένας-αλλά Λέων- κλασσικός εντεκαδάτος επιθετικός, έχει ξεκινήσει το παιχνίδι έχοντας χάσει ευκαιρίες "με το τσουβάλι". Το παιχνίδι βρίσκεται στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου με το σκορ στο 0-0 και ο επιθετικός κινδυνεύει να μείνει "άσφαιρος".
Το γκολ έρχεται επιτέλους από τον επιθετικό, το οποίο αποκτά ξαφνικά πολλαπλές μαγικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό ο Άγιος Νεκτάριος (1846-1920), που πρόλαβε να ζήσει το ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με Συναδέλφους του που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε παλαιότερη εποχή, το έχει επιτυχημένα αποκαλέσει ως "θαυματουργό", αφού:
- είναι πολύτιμο
- είναι "βάλσαμο"
- δίνει τη νίκη
- λύνει τον "γόρδιο δεσμό"
- "σπάει τη γκίνια"
- βοηθά τον επιθετικό να "σπάσει το ρόδι" (αν και η έκφραση είναι εντελώς λάθος στη χρήση της)
- χαρίζει το τρίποντο
- λύνει τα πόδια
- επαναφέρει την Τάξη
- αποδίδει δικαιοσύνη
Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα γκολ-πολυφάρμακο, που στο μέλλον είναι πιθανόν να αποτελέσει την έμπνευση για επιστήμονες να ξεκινήσουν έρευνες με σκοπό την καταπολέμηση ανίατων- μέχρι σήμερα- νόσων.
Μέχρι τη στιγμή του γκολ, ο φίλαθλος αντί να έχει απολαύσει τέρματα από τον επιθετικό, αρκείται να τον βλέπει να τα τρώγεται με τα ρούχα του και να τα βάζει με την τύχη του, που μέχρι τώρα δεν έχει κάνει αυτό που όλοι περίμεναν από αυτόν.
Μετά το γκολ, ακολουθούν ξέφρενοι πανηγυρισμοί, που συνοδεύονται από ξεγύμνωμα από τη μέση και πάνω και κούνημα της φανέλας με κυκλική φυγόκεντρη κίνηση, που θυμίζει πέταγμα λάσου, λίγο πάνω από το ύψος του κεφαλιού του μαινόμενου σκόρερ, που τρέχει προς άγνωστη κατεύθυνση στο γήπεδο.
Πολλές φορές μάλιστα συμβαίνει ο επιθετικός πάνω στην τρέλα και τη φούρια της στιγμής να ξεχνάει τον προσωπικό του πανηγυρισμό, με τον οποίο με τόσο κόπο έχει μάθει τον κόσμο να τον αποζητά μετά από κάθε γκολ, απλά και μόνο για να τρέξει με μανία φωνάζοντας ή να φωνάξει τρέχοντας με μανία (όπως το δει κανείς), αφού έχει βρει το δρόμο προς τα δίχτυα.
Το ξεγύμνωμα μετά από ένα τέτοιο γκολ, αν και τιμωρείται με την ποινή της κίτρινης κάρτας τα τελευταία χρόνια, εντούτοις είναι ευρέως αποδεκτό από το ποδοσφαιρικό κοινό, σε σημείο μάλιστα, που αν επιτευχθεί τέτοιο γκολ και ο παίκτης δεν πανηγυρίσει αρκετά έξαλλα και ξέφρενα, να θεωρηθεί δικαίως "φλώρος".
Υπάρχουν βέβαια και σπάνιες περιπτώσεις, όπως αυτή του Τόνι Σαβέβσκι, που ήταν πάντα "χαμηλών τόνων" και υποστηρίζεται ότι ο τηλεοπτικός φακός τον συνέλαβε μόνο μία φορά να πανηγυρίζει γκολ στην καριέρα του, στο 1-1 με τη Μίλαν στην Τεργέστη. Υπάρχει όμως και η περίπτωση που ο σκόρερ έχει αγωνιστεί στο παρελθόν στην ομάδα εναντίον της οποίας σκοράρει (την οποία και "πληγώνει"), αλλά αυτή θα αναλυθεί σε επόμενο κείμενο.
Χρήστης:
Ακούγεται συνήθως όταν ο ένας-αλλά Λέων- κλασσικός εντεκαδάτος επιθετικός, έχει ξεκινήσει το παιχνίδι έχοντας χάσει ευκαιρίες "με το τσουβάλι". Το παιχνίδι βρίσκεται στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου με το σκορ στο 0-0 και ο επιθετικός κινδυνεύει να μείνει "άσφαιρος".
Το γκολ έρχεται επιτέλους από τον επιθετικό, το οποίο αποκτά ξαφνικά πολλαπλές μαγικές ιδιότητες. Για το λόγο αυτό ο Άγιος Νεκτάριος (1846-1920), που πρόλαβε να ζήσει το ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με Συναδέλφους του που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε παλαιότερη εποχή, το έχει επιτυχημένα αποκαλέσει ως "θαυματουργό", αφού:
- είναι πολύτιμο
- είναι "βάλσαμο"
- δίνει τη νίκη
- λύνει τον "γόρδιο δεσμό"
- "σπάει τη γκίνια"
- βοηθά τον επιθετικό να "σπάσει το ρόδι" (αν και η έκφραση είναι εντελώς λάθος στη χρήση της)
- χαρίζει το τρίποντο
- λύνει τα πόδια
- επαναφέρει την Τάξη
- αποδίδει δικαιοσύνη
Με λίγα λόγια πρόκειται για ένα γκολ-πολυφάρμακο, που στο μέλλον είναι πιθανόν να αποτελέσει την έμπνευση για επιστήμονες να ξεκινήσουν έρευνες με σκοπό την καταπολέμηση ανίατων- μέχρι σήμερα- νόσων.
Μέχρι τη στιγμή του γκολ, ο φίλαθλος αντί να έχει απολαύσει τέρματα από τον επιθετικό, αρκείται να τον βλέπει να τα τρώγεται με τα ρούχα του και να τα βάζει με την τύχη του, που μέχρι τώρα δεν έχει κάνει αυτό που όλοι περίμεναν από αυτόν.
Μετά το γκολ, ακολουθούν ξέφρενοι πανηγυρισμοί, που συνοδεύονται από ξεγύμνωμα από τη μέση και πάνω και κούνημα της φανέλας με κυκλική φυγόκεντρη κίνηση, που θυμίζει πέταγμα λάσου, λίγο πάνω από το ύψος του κεφαλιού του μαινόμενου σκόρερ, που τρέχει προς άγνωστη κατεύθυνση στο γήπεδο.
Πολλές φορές μάλιστα συμβαίνει ο επιθετικός πάνω στην τρέλα και τη φούρια της στιγμής να ξεχνάει τον προσωπικό του πανηγυρισμό, με τον οποίο με τόσο κόπο έχει μάθει τον κόσμο να τον αποζητά μετά από κάθε γκολ, απλά και μόνο για να τρέξει με μανία φωνάζοντας ή να φωνάξει τρέχοντας με μανία (όπως το δει κανείς), αφού έχει βρει το δρόμο προς τα δίχτυα.
Φωτο: Ο σεντερφόρ Κώστας Μήτρογλου πανηγυρίζει έξαλλα, βγάζοντας τη φανέλα, αντί να κάνει με τα χέρια του τα "πιστόλια χιαστί"
Το ξεγύμνωμα μετά από ένα τέτοιο γκολ, αν και τιμωρείται με την ποινή της κίτρινης κάρτας τα τελευταία χρόνια, εντούτοις είναι ευρέως αποδεκτό από το ποδοσφαιρικό κοινό, σε σημείο μάλιστα, που αν επιτευχθεί τέτοιο γκολ και ο παίκτης δεν πανηγυρίσει αρκετά έξαλλα και ξέφρενα, να θεωρηθεί δικαίως "φλώρος".
Φωτο: Ο Μήτρογλου μετά την κατσάδα (και την κάρτα) από τον διαιτητή Κάκο
Χρήστης:
Δημοσιογράφοι
Ελέυθερη Μετάφραση:
"Επιτέλους γκολ". Αυτό μόνο, τίποτα άλλο...
Ο "δρόμος προς τα δίχτυα" δεν είναι κάποιο τμήμα Εθνικού Δικτύου ή Αυτοκινητόδρομου. Παρόλο που κανείς ποδοσφαιριστής δε ρισκάρει να περπατήσει μέχρι το τέρμα με τη μπάλα, και έτσι να "διαβεί τον δρόμο προς τα δίχτυα", έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ποδοσφαιριστές να μπαίνουν με τη μπάλα προς τα δίχτυα για να σιγουρέψουν το γκολ. Συμβαίνει για παίκτες χωρίς αυτοπεποίθηση να σουτάρουν ή σε ποδοσφαιριστές που θα προτιμούσαν καριέρα δρομέα.
Παράδειγμα Εφαρμογής:Ο "δρόμος προς τα δίχτυα" δεν είναι κάποιο τμήμα Εθνικού Δικτύου ή Αυτοκινητόδρομου. Παρόλο που κανείς ποδοσφαιριστής δε ρισκάρει να περπατήσει μέχρι το τέρμα με τη μπάλα, και έτσι να "διαβεί τον δρόμο προς τα δίχτυα", έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ποδοσφαιριστές να μπαίνουν με τη μπάλα προς τα δίχτυα για να σιγουρέψουν το γκολ. Συμβαίνει για παίκτες χωρίς αυτοπεποίθηση να σουτάρουν ή σε ποδοσφαιριστές που θα προτιμούσαν καριέρα δρομέα.
Χρήστος Μαλαδένης, Μιχάλης Κωνσταντίνου, Κώστας Μήτρογλου
Eνδιαφέρον για τον Φίλαθλο:
Οι αντιδράσεις του επιθετικού για όλη τη διάρκεια του αγώνα μετά από κάθε χαμένη ευκαιρία, πριν από το γκολ έχουν το ενδιαφέρον τους.
- ο επιθετικός "στολίζει" με "γαλλικά" τη μπάλα
- ο επιθετικός χαϊδεύει τη μπάλα, μπας και του κάνει το χατίρι και μπει μέσα την επόμενη φορά
- ο επιθετικός παίρνει την ευθύνη κάθε χαμένης δικής του ευκαιρίας, κάνοντας τη χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι στο στήθος, λέγοντας στους εκνευρισμένους συμπαίκτες του "Εγώ"
- ο επιθετικός επιμένει να μείνει στο παιχνίδι κάνοντας το σχετικό νεύμα στον προπονητή του
- ενδιαφέρον υπάρχει επίσης όταν η ομάδα κερδίσει πέναλτυ, αν ο επιθετικός θα πάρει την ευθύνη να το εκτελέσει ο ίδιος, έπειτα από τόσες χαμένες ευκαιρίες, ή θα αφήσει κάποιον άλλο συμπαίκτη του.
- ο επιθετικός "στολίζει" με "γαλλικά" τη μπάλα
- ο επιθετικός χαϊδεύει τη μπάλα, μπας και του κάνει το χατίρι και μπει μέσα την επόμενη φορά
- ο επιθετικός παίρνει την ευθύνη κάθε χαμένης δικής του ευκαιρίας, κάνοντας τη χαρακτηριστική κίνηση με το χέρι στο στήθος, λέγοντας στους εκνευρισμένους συμπαίκτες του "Εγώ"
- ο επιθετικός επιμένει να μείνει στο παιχνίδι κάνοντας το σχετικό νεύμα στον προπονητή του
- ενδιαφέρον υπάρχει επίσης όταν η ομάδα κερδίσει πέναλτυ, αν ο επιθετικός θα πάρει την ευθύνη να το εκτελέσει ο ίδιος, έπειτα από τόσες χαμένες ευκαιρίες, ή θα αφήσει κάποιον άλλο συμπαίκτη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου