Το Αιώνιο Ταλέντο

"Το Αιώνιο Ταλέντο"

Χρήση:

Ατάκα παλαιάς κοπής φιλάθλου που θα ακούσεις (από τον πατέρα σου ή κάποιο θείο σου) σε ιδιωτική συζήτηση για έναν παίκτη. Είναι μια έκφραση που μεγάλωσε με τους σημερινούς 60αρηδες και έγινε ιδιαίτερα γνωστή σε μια εποχή που δεν υπήρχε εκτεταμένη τεχνολογία παρακολούθησης παικτών (βίντεο, τηλεόραση, youtube), σε μια εποχή που το επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν είχε γίνει full ανταγωνιστικό και απαιτητικό για έναν νέο παίκτη με ταλέντο...

Σε μια ποδοσφαιρική συζήτηση με έναν "σοφό" αρκεί να αναφέρεις ένα όνομα για να ενεργοποιήσεις τους μηχανισμούς μνήμης και αυτόματης χρήσης της αγαπημένης μας έκφρασης: "Γιώργος Τουρσουνίδης".

Χρήστης:

Καφενόβιος Φίλαθλος

Ελεύθερη Μετάφραση:

Ο πιτσιρικάς-παιχτρόνι βρέθηκε αναπάντεχα στην ενδεκάδα και ξεσήκωσε τον κόσμο με τη φοβερή εμφάνιση που πραγματοποίησε. Μιλάμε εδώ για το νέο μεγάλο ταλέντο, τον παιχταρά που αφού έκανε το μπαμ, τώρα είναι έτοιμος να "χτυπήσει την πόρτα της ενδεκάδας", να αφήσει στον πάγκο το παλτώ-μεταγραφή της ομάδας και να "ανοίξει τα φτερά του".

Ο παίκτης αποθεώνεται από τον Τύπο, οι εφημερίδες αφιερώνουν εξώφυλλα και σελίδες εξυμνώντας το ταλέντο του, προβλέποντας ότι θα κάνει "μεγάλη καριέρα" και ότι ήδη θα έπρεπε να έχει κληθεί (!!!) από τον Ομοσπονδιακό Προπονητή, γιατί "αν δεν παίζει αυτός στην Εθνική, τότε ποιός???"

Παράδειγμα Εφαρμογής:

Γιώργος Τουρσουνίδης, Άγγελος Βιλανάκης, Γιώργος Βακουφτσής, Quaresma
(βλ. κι άλλους στην ενδιαφέρουσα στήλη του Μικρού Scout εδώ)

Eνδιαφέρον για τον Φίλαθλο:

Στην αρχή όλοι είναι χαρούμενοι κι ενθουσιασμένοι: ο κόσμος χαίρεται να βλέπει το ταλέντο να κάνει "φαντεζί" ενέργειες και να γλεντάει τους αντιπάλους, ο προπονητής χαίρεται, γιατί ο κόσμος είναι απασχολημένος κι έτσι έχει το κεφάλι του ήσυχο για τη θέση του, ο πρόεδρος χαίρεται πιο πολύ απ' όλους, γιατί ξέρει ότι μπορεί να τον πουλήσει σε μια "μεγάλη ομάδα" και να 'κονομήσει ή να τον κρατήσει για πάντα στην ομάδα της καρδιάς του.

Στη συνέχεια το ταλέντο δυστυχώς, βγαίνει "φούσκα", καθώς αποδεικνύεται ότι δε μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς και να ανταποκριθεί πνευματικά στις υψηλές επαγγελματικές απαιτήσεις, για το επίπεδο που ο φίλαθλος κόσμος είχε φανταστεί ότι μπορεί να φτάσει, βάσει του ταλέντου που έδειχνε να έχει. Ο παίκτης μπορεί να καταλήξει να χρησιμοποιεί μόνο τις στιγμιαίες επινοήσεις του ή το ταλέντο που έχει σε κάποια πράγματα, χωρίς να δείχνει ενδιαφέρον να γίνει μέλος μιας ομάδας κι ενός συστήματος, ενώ φαίνεται να είναι εφησυχασμένος στο ίδιο του το ταλέντο (obssessed), χωρίς να δείχνει πρόθεση να βελτιωθεί σε άλλα πράγματα, που ενδεχομένως να τον καθιέρωναν ως έναν Μεγάλο Παίκτη.

Με λίγα λόγια έχουμε έναν παίκτη που έχει την προοπτική να γίνει "Μεγάλος", αλλά σπάνια καταλήγει να θεωρηθεί καν "Σπουδαίος" τελικώς. Καταλήγει να ανακαλείται στη μνήμη των φιλάθλων ως ένα "ταλέντο", που επειδή δεν έκανε ποτέ την καριέρα αυτό που οι περισσότεροι θα περίμεναν, του αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός "αιώνιο".

* Αρκετές φορές τα αιώνια ταλέντα σταματούν την ποδοσφαιρική τους καριέρα προσπάθεια πριν τα ποδοσφαιρικά "γεράματα".
** Συνήθως το ταλέντο έχει βγει από τα "τσικό" της ομάδας, στην οποία πρωτοεμφανίστηκε και μάλιστα σε ηλικία κάτω των 19 ετών.